Ibu ngan Abah dia tak pandai panggil lagi tapi yg sering dia panggil ialah Pahhhh.... sayang benor dia ngan opah yang membela & memanjakan dia hari2 ye...jeles ibu kengkadang tau! nasib baik mak sendiri kalau ngan maid/pengasuh dia lebih sayang mmg tak boleh le kan.. rasa tercabar tu.
ibu & haziq, opah & aariz, ta'a & nurin
kalau hujung minggu 2 hari tak jumpa mula ler asyik tunjuk tepon pastu cakap... "Pahhhh.. bla bla blaa"....(bahasa baby le)... cam iye2 je siap aksi tangan gaya2 org besar menelefon... biaser le budak kan suka mengajuk cara org besar bercakap.... mmg kelakar.. budak zaman sekarang le katakan.
Baru2 ni cuti Awal Muharram pun dia dah tak senang duduk asyik nunjuk tepon jer, dpt dengar suara opah pun jadik le... aariz.. aariz..
Pastu bila opah datang umah apa lagi terus terkam le opah tu, macam sebulan tak jumpa.. kes rindu le tu.... manja sungguh! mungkin ni ler yg dikatakan bonding antara opah & cucu.
No comments:
Post a Comment